Το αναπνευστικό σύστημα αποτελείται από τη μύτη, το στόμα, το φάρυγγα και το λαρύγγι που αποτελούν το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα και την τραχεία, τους βρόγχους και τους πνεύμονες που αποτελούν το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα.
Ο λάρυγγας, η τραχεία και οι βρόγχοι είναι μεγάλοι σωλήνες, που επιτρέπουν την ελεύθερη είσοδο και έξοδο αέρα από και προς τους πνεύμονες. Η τραχεία σύντομα χωρίζεται σε δύο βρόγχους, έναν για τον αριστερό και έναν για το δεξιό πνεύμονα. Οι βρόγχοι μόλις μπουν στους πνεύμονες διακλαδίζονται διαρκώς σε μικρότερα τμήματα μέχρι να φτάσουν στις μικρότερες διακλαδώσεις τους, τα λεγόμενα βρογχιόλια. Στις άκρες τους τα βρογχιόλια καταλήγουν στις κυψελίδες που μπορούμε να τις φανταστούμε σαν μικρές φυσαλίδες που μαζί με τα βρογχιόλια δίνουν την όψη τσαμπιού από σταφύλι.
Οι βρόγχοι σε όλο το μήκος τους περιβάλλονται από μυϊκές ίνες, οι οποίες όταν συσπώνται, στενεύουν τον αυλό(τη διάμετρο-το άνοιγμα τους). Το εσωτερικό των βρόγχων επαλείφεται από μία μεμβράνη που λέγεται βλεννογόνος. Ο βλεννογόνος παράγει μικρή ποσότητα βλέννας η οποίας βοηθά στην παγίδευση της σκόνης, των μικροβίων και άλλων σωματιδίων που εισέρχονται από τη μύτη και το στόμα.
Αν για κάποια αιτία οι βρόγχοι ή τα βρογχιόλια ερεθιστούν, τότε ο αυλός τους στενεύει, λόγω σπασμού των μυϊκών ινών, φλεγμαίνει και αυξάνεται η βλέννα, με αποτέλεσμα ο αέρας να περνάει με δυσκολία στους πνεύμονες.
Ο Νίκος ασκεί την Παιδιατρική εδώ και 20 χρόνια και από το 2004 ζει και εργάζεται ως ιδιώτης Παιδίατρος στο Ρέθυμνο. Είναι blogger, σε μια προσπάθεια να περάσει γνώσεις σχετικά με την υγεία των παιδιών και όχι μόνο.