Η ανάπτυξη του νηπίου

Τον 15ο μήνα περιμένουμε από το μωρό μας …

1. να περπατάει μόνο του (ίσως κάνοντας και μερικά βήματα προς τα πίσω χωρίς να πέφτει) και να ανεβαίνει σκαλιά έρποντας
2. να λέει 4-6 λεξούλες
3. να δείχνει ένα μέρος του σώματος ή ένα αγαπημένο αντικείμενο όταν του το ζητήσουμε

Είναι αναμενόμενο πλέον να φαίνεται ότι το παιδί μας ακούει ικανοποιητικά και υπακούει σε εντολή χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε χειρονομία. Όσον αφορά στην αντίληψη, γύρω στο δέκατο πέμπτο μήνα περιμένουμε ένα παιδί να λέει «όχι» με νόημα (ακόμα και με κούνημα του κεφαλιού ή του χεριού), να βρίσκει τα παιχνίδια του όταν του τα τυλίξουμε με ένα πανί ή τα έχουμε τακτοποιημένα στο κουτί τους και να αρχίσει να μιμείται τις σπιτικές δουλειές (να κάνει ότι καθαρίζει ή ότι ξεσκονίζει κλπ)

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήνετε μικρά αντικείμενα κοντά στο νήπιο, μπορεί να τα βάλει στο στόμα του και να πνιγεί!

Μην το αφήνετε χωρίς επίβλεψη μόνο του ειδικά σε ψηλά σημεία (σκάλες, μπαλκόνια, παράθυρα κλπ) ή κοντά σε νερό (πισίνα, δεξαμενές, λίμνη, θάλασσα κλπ), γιατί πλέον το παιδί σας περπατά ή τρέχει και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να πέσει ή να πνιγεί. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται παρουσία ενηλίκων, είτε γιατί υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες μας, είτε επειδή υποτιμάμε αυτές του παιδιού.

Μην αφήνετε κοντά του επικίνδυνα αντικείμενα (δοχεία με καυτό υγρό, μαχαίρια, τραπεζομάντιλο μακρύ ή καλώδια που θα μπορούσε να τραβήξει από εκεί που βρίσκεται κλπ). Να σκέφτεστε ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του παιδιού σας, μια που πράγματα που φαίνονται αθώα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Ο μικρός εξερευνητής σας, θα ψάξει και θα δοκιμάσει τα πάντα, στο μικρόκοσμο ύψους μερικών εκατοστών. Κατεβείτε στο ύψος του και ψάξτε να βρείτε πρώτοι τις πρίζες, τις αιχμηρές γωνιές, τα φάρμακα και οτιδήποτε δυνητικά επικίνδυνο για το παιδί.

Τον 18ο μήνα περιμένουμε από το μωρό μας..

1. να τρέχει, καθώς και να μπορεί να πετάει πράγματα όντας όρθιο χωρίς να πέφτει
2. να λέει 7-10 λεξούλες , συχνά λεξούλες που μόνο εσείς ερμηνεύετε («μπου» για το νερό ή «άτα» για την βόλτα κλπ)
3. να δείχνει τουλάχιστον 3 με 5 μέρη του σώματος ή ένα αγαπημένο αντικείμενο όταν του το ζητήσουμε
4. να χρησιμοποιεί ήδη κουτάλι και να πίνει από το ποτηράκι του, έστω σαν παιχνίδι
5. να μιμείται τους γονείς του στις δουλειές (να κάνει ότι καθαρίζει, ότι ξεσκονίζει, ότι οδηγεί κλπ)

Το παιδί ωριμάζει ψυχικά και συνειδητοποιεί πρώτα τον εαυτό του και μετά τους άλλους. Είναι η φάση της ανάγκης για να αγκαλιάσει τα αγαπημένα του πρόσωπα και να αρχίσει να παίζει με άλλα παιδάκια. Μιμείται τα πάντα, από το πώς κρατάμε το τηλέφωνο και το τηλεκοντρόλ μέχρι πως σκουπίζουμε ή οδηγούμε.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήνετε μικρά αντικείμενα κοντά στο νήπιο, μπορεί να τα βάλει στο στόμα του και να πνιγεί!

Μην το αφήνετε χωρίς επίβλεψη μόνο του ειδικά σε ψηλά σημεία (σκάλες, μπαλκόνια, παράθυρα κλπ) ή κοντά σε νερό (πισίνα, δεξαμενές, λίμνη, θάλασσα κλπ), γιατί πλέον το παιδί σας περπατά ή τρέχει και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να πέσει ή να πνιγεί. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται παρουσία ενηλίκων, είτε γιατί υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες μας, είτε επειδή υποτιμάμε αυτές του παιδιού.

Μην αφήνετε κοντά του επικίνδυνα αντικείμενα (δοχεία με καυτό υγρό, μαχαίρια, τραπεζομάντιλο μακρύ ή καλώδια που θα μπορούσε να τραβήξει από εκεί που βρίσκεται κλπ). Να σκέφτεστε ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του παιδιού σας, μια που πράγματα που φαίνονται αθώα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Ο μικρός εξερευνητής σας, θα ψάξει και θα δοκιμάσει τα πάντα, στο μικρόκοσμο ύψους μερικών εκατοστών. Κατεβείτε στο ύψος του και ψάξτε να βρείτε πρώτοι τις πρίζες, τις αιχμηρές γωνιές, τα φάρμακα και οτιδήποτε δυνητικά επικίνδυνο για το παιδί.

Από ένα παιδί 2 χρονών περιμένουμε..

1. να μπορεί να ανεβοκατεβαίνει σκάλα χωρίς βοήθεια και να κλωτσήσει μπάλα εάν του ζητηθεί,
2. να πηδά στο πάτωμα και με τα δύο πόδια και να μπορεί να σταθεί στο ένα πόδι (και το δεξί και στο αριστερό),
3. να κρατά μαρκαδόρο και να μουτζουρώνει,
4. να ανοίγει βιβλίο και αρχικά να γυρίζει μία μία, σελίδα, ενώ μπορεί να μας δείξει μια εικόνα ή ένα αντικείμενο όταν το ρωτήσουμε,
5. να μπορεί να βγάλει το παντελόνι, τα παπούτσια κλπ,
6. αρχίζει να χρησιμοποιεί αντωνυμίες( εγώ, εσύ, …μου), αρχικά λανθασμένα και μεγαλώνοντας σωστά, καθώς πλέον κάνει προτάσεις με δύο λέξεις,
7. παίζει με άλλα παιδάκια (παράλληλο παιχνίδι)

Είναι η ηλικία της αυτονομίας, όπου το παιδί μπορεί να ανέβει και να κατέβει σκάλες, να ανοίξει πόρτες-ντουλάπια, να γδύνεται και σιγά-σιγά να ντύνεται, καθώς και όλο και ευκολότερα να τρώει μόνο του.

Είναι η ηλικία που το παιδί μας, μας εκπλήσσει με τις νοητικές του ικανότητες.. Χωρίς σχεδόν να το συνειδητοποιήσουμε, του ζητάμε διαρκώς να μάθει καινούργια πράγματα και τις περισσότερες φορές τα καταφέρνει. 

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήνετε μικρά αντικείμενα κοντά στο νήπιο, μπορεί να τα βάλει στο στόμα του και να πνιγεί!

Μην το αφήνετε χωρίς επίβλεψη μόνο του ειδικά σε ψηλά σημεία (σκάλες, μπαλκόνια, παράθυρα κλπ) ή κοντά σε νερό (πισίνα, δεξαμενές, λίμνη, θάλασσα κλπ), γιατί πλέον το παιδί σας περπατά ή τρέχει και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να πέσει ή να πνιγεί. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται παρουσία ενηλίκων, είτε γιατί υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες μας, είτε επειδή υποτιμάμε αυτές του παιδιού.

Μην αφήνετε κοντά του επικίνδυνα αντικείμενα (δοχεία με καυτό υγρό, μαχαίρια, τραπεζομάντιλο μακρύ ή καλώδια που θα μπορούσε να τραβήξει από εκεί που βρίσκεται κλπ). Να σκέφτεστε ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του παιδιού σας, μια που πράγματα που φαίνονται αθώα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Ο μικρός εξερευνητής σας, θα ψάξει και θα δοκιμάσει τα πάντα, στο μικρόκοσμο ύψους μερικών εκατοστών. Κατεβείτε στο ύψος του και ψάξτε να βρείτε πρώτοι τις πρίζες, τις αιχμηρές γωνιές, τα φάρμακα και οτιδήποτε δυνητικά επικίνδυνο για το παιδί.

Από ένα παιδί 3 χρονών περιμένουμε..

1. να ανεβαίνει σκάλα εναλλάσσοντας τα πόδια και να χρησιμοποιεί τα πετάλια όταν κάνει ποδήλατο (με βοηθητικές ή τρίκυκλο)
2. να πιάνει μαρκαδόρο με τα δάκτυλα του χεριού και να μπορεί να αντιγράψει κύκλο
3. να μπορεί να γδυθεί πλήρως, να ξεκουμπώνει κουμπιά και να χρησιμοποιεί πετσέτα για να στεγνώνει τα χέρια του
4. να χρησιμοποιεί περισσότερες από 250 λέξεις, να φτιάχνει προτάσεις τριών λέξεων, να χρησιμοποιεί πληθυντικό, μετράει τρία αντικείμενα σωστά
5. να παίζει ομαδικά παιχνίδια, να μοιράζεται τα παιχνίδια του, να περιμένει την σειρά του,
6. να γνωρίζει το όνομα, το επίθετο, το φύλο (απαντά σωστά στην ερώτηση «είσαι αγοράκι ή κοριτσάκι;») και την ηλικία του

Έχουμε μπει για τα καλά στην εγωκεντρική φάση της ανάπτυξης του παιδιού. Στα ματάκια του, όλος ο κόσμος υπάρχει μόνο για εκείνο. Από τον μπαμπά, την μαμά και το σκυλάκι, μέχρι τον ιατρό, όλοι και όλα έχουν νόημα και υπόσταση επειδή υπάρχω «εγώ». Είναι η ηλικία που όλα είναι «δικό μου». Δυστυχώς, τα παραπάνω δεν εξαιρούν τις δυσάρεστες καταστάσεις. Σ’ αυτήν την ηλικία ένα παιδάκι που καλείται να βιώσει ένα χωρισμό, μια αρρώστια ή ένα θάνατο, μπορεί να θεωρήσει τον εαυτό του υπεύθυνο. Πολύτιμος σύμμαχος, σε αυτή την ηλικία, είναι η φαντασία. Μην τρομάζετε εάν το παιδί σας βλέπει πράγματα που δεν υπάρχουν ή περιγράφουν καταστάσεις που δεν έγιναν ποτέ. Δεν λένε ψέματα, ούτε πάσχουν από κάποια ψυχιατρική νόσο. Απλά ,τα σύνορα μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας είναι ρευστά, Η φαντασία βοηθάει το παιδί μας να καταλάβει τον κόσμο μας, το προστατεύει συναισθηματικά και συχνά, είναι τόσο έντονη, που αληθινά το παιδί δεν μπορεί να την ξεχωρίσει από την πραγματικότητα.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήνετε επικίνδυνες ουσίες (φάρμακα, τσιγάρα, αλκοόλ, απορρυπαντικά κλπ) κοντά στο νήπιο, μπορεί να τα μπορεί να παίξει μαζί τους και να τραυματιστεί (καυστικά υγρά, χλωρίνη κλπ) ή να δηλητηριαστεί (φάρμακα, τσιγάρα κλπ)!

Μην το αφήνετε χωρίς επίβλεψη μόνο του ειδικά σε ψηλά σημεία (σκάλες, μπαλκόνια, παράθυρα κλπ) ή κοντά σε νερό (πισίνα, δεξαμενές, λίμνη, θάλασσα κλπ), γιατί πλέον το παιδί σας περπατά, τρέχει, σκαρφαλώνει παντού και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να πέσει ή να πνιγεί. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται παρουσία ενηλίκων, είτε γιατί υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες μας, είτε επειδή υποτιμάμε αυτές του παιδιού.

Μην αφήνετε κοντά του επικίνδυνα αντικείμενα (δοχεία με καυτό υγρό, μαχαίρια, ηλεκτροφόρα καλώδια κλπ). Να σκέφτεστε ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του παιδιού σας, μια που πράγματα που φαίνονται αθώα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Ο μικρός εξερευνητής σας, θα ψάξει και θα δοκιμάσει τα πάντα, στο μικρόκοσμο ύψους μερικών εκατοστών. Κατεβείτε στο ύψος του και ψάξτε να βρείτε πρώτοι τις πρίζες, τις χαλασμένες συσκευές με γυμνά καλώδια, τα φάρμακα και οτιδήποτε δυνητικά επικίνδυνο για το παιδί.

Η φαντασία του μπορεί να αποβεί μοιραία, εάν το ωθήσει να πετάξει σαν τον Superman. Το παιδί δεν μπορεί να εκτιμήσει τον κίνδυνο, γι’ αυτό πρέπει να σκέφτεστε ένα βήμα μπροστά και να καλύπτετε όλα τα ενδεχόμενα.

Από ένα παιδί 4 χρονών περιμένουμε..

1. να κατέβει σκάλα μόνο του εναλλάσσοντας πόδι και να μπορεί να χοροπηδά επιτόπου στο ένα πόδι (να παίζει «κουτσό»),
2. να πιάσει μια μπάλα όταν του την πετάξουμε,
3. να μπορεί να αντιγράψει τετράγωνο,
4. να ντύνεται πλήρως μόνο του και να κουμπώνει τα ρούχα του,
5. να ξεχωρίζει τουλάχιστον τέσσερα χρώματα,
6. να ξεχωρίζει τις ημέρες της εβδομάδας
7. να λέει ποιήματα και τραγουδάκια από μνήμης,
8. να λέει παραμύθια και ιστορίες που έφτιαξε μόνο του

Είμαστε ακόμα στο εγωκεντρικό στάδιο, με την φαντασία να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. (βλ. από ένα παιδί 3 χρονών περιμένουμε..).

Έχουμε μπει στην οιδιπόδεια φάση, όπου το παιδί δένεται έντονα με το γονιό του αντίθετου φύλου. Ο γιός θέλει να παντρευτεί την μαμά και η κόρη τον μπαμπά της. Εδώ, καλείται ο σύζυγος να «διεκδικήσει» και να βάλει όρια. Η μαμά είναι του μπαμπά και το αντίστροφο. Μην αγχώνεστε! η οιδιπόδεια φάση περνά κοντά στα 6 χρόνια, και το παιδί εστιάζει το θαυμασμό του, και θέλει να μοιάζει στο γονιό του ίδιου φύλου.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήνετε επικίνδυνες ουσίες (φάρμακα, τσιγάρα, αλκοόλ, απορρυπαντικά κλπ) κοντά στο νήπιο, μπορεί να τα μπορεί να παίξει μαζί τους και να τραυματιστεί (καυστικά υγρά, χλωρίνη κλπ) ή να δηλητηριαστεί (φάρμακα, τσιγάρα κλπ)!

Μην το αφήνετε χωρίς επίβλεψη μόνο του ειδικά σε ψηλά σημεία (σκάλες, μπαλκόνια, παράθυρα κλπ) ή κοντά σε νερό (πισίνα, δεξαμενές, λίμνη, θάλασσα κλπ), γιατί πλέον το παιδί σας περπατά, τρέχει, σκαρφαλώνει παντού και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να πέσει ή να πνιγεί. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται παρουσία ενηλίκων, είτε γιατί υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες μας, είτε επειδή υποτιμάμε αυτές του παιδιού.

Μην αφήνετε κοντά του επικίνδυνα αντικείμενα (δοχεία με καυτό υγρό, μαχαίρια, ηλεκτροφόρα καλώδια κλπ). Να σκέφτεστε ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του παιδιού σας, μια που πράγματα που φαίνονται αθώα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Ο μικρός εξερευνητής σας, θα ψάξει και θα δοκιμάσει τα πάντα, στο μικρόκοσμο ύψους μερικών εκατοστών. Κατεβείτε στο ύψος του και ψάξτε να βρείτε πρώτοι τις πρίζες, τις χαλασμένες συσκευές με γυμνά καλώδια, τα φάρμακα και οτιδήποτε δυνητικά επικίνδυνο για το παιδί.

Η φαντασία του μπορεί να αποβεί μοιραία, εάν το ωθήσει να πετάξει σαν τον Superman. Το παιδί δεν μπορεί να εκτιμήσει τον κίνδυνο, γι’ αυτό πρέπει να σκέφτεστε ένα βήμα μπροστά και να καλύπτετε όλα τα ενδεχόμενα.

Από ένα παιδί 5 χρονών περιμένουμε..

1. να πηδάει εναλλάξ «κουτσό», καθώς και πάνω από χαμηλά εμπόδια
2. να δένει τα κορδόνια του
3. να αντιγράφει σιγά σιγά τρίγωνο
4. να ρωτάει τι σημαίνει μια λέξη και να γράφει το όνομά του
5. να μετράει δέκα αντικείμενα σωστά
6. να παίζει ανταγωνιστικά παιχνίδια και υπακούει σε κανόνες
7. να απολαμβάνει να συμμετέχει στις δραστηριότητες του νοικοκυριού

Έχουμε φύγει από το εγωκεντρικό στάδιο και η φαντασία όλο και υποχωρεί για να δώσει περισσότερο χώρο στην πραγματικότητα. Σταδιακά βγαίνουμε και από τη οιδιπόδεια φάση, και το παιδί μας αρχίζει να εστιάζει το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό του στον γονιό του ίδιου φύλου.

Η παρακολούθηση παιδικού σταθμού έχει βοηθήσει το παιδί στο να αποχωρίζεται τους γονείς και να αποκτά δική του οντότητα, στοιχεία απαραίτητα, για τα σχολικά χρόνια που θα ακολουθήσουν.Ο αθλητισμός επίσης ενισχύει τόσο τις σωματικές όσο και τις πνευματικές του δυνατότητες και θα πρέπει πλέον να είναι μέρος της καθημερινότητας του.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην αφήνετε επικίνδυνες ουσίες (φάρμακα, τσιγάρα, αλκοόλ, απορρυπαντικά κλπ) κοντά στο νήπιο, μπορεί να τα μπορεί να παίξει μαζί τους και να τραυματιστεί (καυστικά υγρά, χλωρίνη κλπ) ή να δηλητηριαστεί (φάρμακα, τσιγάρα κλπ)!

Μην το αφήνετε χωρίς επίβλεψη μόνο του ειδικά σε ψηλά σημεία (σκάλες, μπαλκόνια, παράθυρα κλπ) ή κοντά σε νερό (πισίνα, δεξαμενές, λίμνη, θάλασσα κλπ), γιατί πλέον το παιδί σας περπατά, τρέχει, σκαρφαλώνει παντού και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να πέσει ή να πνιγεί. Ειδικά τα πιο ανεξάρτητα παιδιά, που ασχολούνται με σπορ, κάνουν π.χ. ποδήλατο ή κολύμπι, χρειάζονται παρακολούθηση και όρια. Τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται παρουσία ενηλίκων, είτε γιατί υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες μας, είτε επειδή υποτιμάμε αυτές του παιδιού.

Μην αφήνετε κοντά του επικίνδυνα αντικείμενα (δοχεία με καυτό υγρό, μαχαίρια, ηλεκτροφόρα καλώδια κλπ). Να σκέφτεστε ανάλογα με τις δυνατότητες και το μέγεθος του παιδιού σας, μια που πράγματα που φαίνονται αθώα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα. Ο μικρός εξερευνητής σας, θα ψάξει και θα δοκιμάσει τα πάντα, στο μικρόκοσμο ύψους μερικών εκατοστών. Κατεβείτε στο ύψος του και ψάξτε να βρείτε πρώτοι τις πρίζες, τις χαλασμένες συσκευές με γυμνά καλώδια, τα φάρμακα και οτιδήποτε δυνητικά επικίνδυνο για το παιδί.

Η φαντασία του μπορεί να αποβεί μοιραία, εάν το ωθήσει να πετάξει σαν τον Superman ή να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο σαν το Ταρζάν. Το παιδί δεν μπορεί να εκτιμήσει τον κίνδυνο, γι’ αυτό πρέπει να σκέφτεστε ένα βήμα μπροστά και να καλύπτετε όλα τα ενδεχόμενα.